نتیجه نشست و جلسات مشترک مابین دولت و مجلس مصوب گردید. برای فشار اقتصادی که ناشی از افزایش نرخ دلار و تورم افسار

گسیخته که از مرداد ماه سال جاری لغایت دی ماه سال 91 بر مردم و اقشار محروم جامعه حاکم شد. در این تصمیم مبلغ 6 هزار میلیارد تومان

به هفت دهک خانواده ایرانی پرداخت شود که این مبلغ برای هر نفر حدود 70 هزار تومان  مقرر گردید.

حال با بررسی و تحلیل موضوع چند سئوال مطرح می شود.

1- چرا در   تصمیم گیری بجای پول نقد ، بن خرید اجناس اساسی جایگزین نشد؟

برآورد نقدینگی در کشور حدود 420 هزار میلیارد تومان است و یکی از علل تورم وگرانی سوء مدیریت در افزایش و جذب نقدینگی در تیم اقتصادی

دولت است. حال با تزریق این مبلغ مصوب 6   هزار میلیارد تومان تورم 5 الی 7 درصدی در پایان سال می شود. چرا که این تصمیم و مصوبه هیچ تسکین درد

  اقتصادی در جامعه نمی شود بلکه کانال اهتکار و رانت خوری را در بازار افزایش می دهد. دولت می توانست با ارائه بن خرید اجناس هم به

تولید داخلی کمک کند و  پیامد مشکلات این طرح را به حداقل برساند.

2- آیا این مصوبه مجلس و دولت را به عدالت اجتماعی نزدیک تر کرده؟

  امروز دهک یک و دو یعنی : افراد تحت پوشش کمته امداد امام خمینی (س) و بهزیستی و یا افرادیکه فاقد هیچگونه حقوق و بیمه تامین اجتماعی

هستند. تحت بدترین شرایط زندگی در جامعه ایران اسلامی هستند. این افراد هیچگونه توانایی در دخالت و اختلال اقتصادی در بازار طلا و سکه

ندارند. آیا فرق دهک هفت با دهک یک با مبلغ عیدانه 20% است؟

چقدر این مصوبات و تصمیمات اتخاذ شده ما را به عدالت اجتماعی نزدیک تر کرده است؟